In het dorp is een mooi openluchtmuseum met verschillende oude huizen die je kunt bezoeken. Het is een bijzonder idee dat mensen hier kunnen leven. Voor ons is het bijna niet te bevatten; er is zo weinig. Na een wandeling van ruim vijf kilometer kwamen we terug bij het schip. Het voelde ergens zonde om meteen weer aan boord te gaan, maar we hadden echt alles gezien. Het weer was ook niet geweldig: veel wind, af en toe wat regen en een temperatuur van rond de zeven graden. Na een paar uur buiten had je dan ook wel zin in wat beschutting en een warme drank. De zodiacs brachten ons snel en gelukkig droog terug naar de Silver Endeavour.
De volgende ochtend werden we wakker van de stem van Michael, de expeditieleider, over de speakers. Buiten was het nog donker en het was rond zeven uur. Het is vrij normaal om rond deze tijd tijdens een expeditiecruise gewekt te worden. Vaak doe je twee stops op een dag, waarvan de eerste al vroeg in de ochtend. Het programma staat in grote lijnen vast, maar je bent in een deel van de wereld waar alles invloed kan hebben op het schema, dus worden er regelmatig berichten omgeroepen door het hele schip. Ook vroeg in de ochtend. Het bericht voor ons hield in dat we over anderhalf uur aan land zouden gaan om Nanortalik te verkennen. Nanortalik, de zuidelijkste stad van Groenland, staat bekend om zijn ruige bergen en diepe fjorden. Het is de plek voor mensen die houden van wandelen, klimmen en kajakken. De stilte en ongerepte natuur zorgen voor een unieke ervaring ver weg van de bewoonde wereld. Zo afgelegen dat het voor ons voelde alsof we aan het einde van de wereld waren.
Badderen in de de warmwaterbron van Uunartoq
Onze tweede stop van de dag zijn de warmwaterbronnen van Uunartoq. Vorig jaar hoorden we er al over van medepassagiers aan boord van Explora Journeys. Dat koppel had de excursie gedaan en was zó enthousiast! Het is geweldig dat we dit nu, een jaar later, zelf kunnen ervaren, maar dan met dit schip. Het schip ging voor anker (nou ja, eigenlijk niet, het blijft stil liggen door middel van GPS en zijn boegschroeven en azipods) tussen de ijsbergen. Het idee dat we straks, ergens op het eiland, in badkleding moeten omkleden, klonk niet heel aantrekkelijk, maar het uitzicht op de ijsbergen en de beloofde champagne maakte veel goed.
De zodiacgroepen werden een voor een opgeroepen en al snel stonden we aan land op het eiland. Vanmiddag mochten we het hele eiland op ons eigen tempo verkennen. De zodiacs gingen de hele middag heen en weer terug naar het schip zodra ze vol zaten. Wij begonnen met de wandeling naar de warmwaterbron. Eerst daarheen was het plan, daarna zouden we het eiland verder verkennen. We waren best bezorgd over de drukte: 200 gasten die allemaal hier willen baden—hoe zou dat gaan? Toen we aankwamen, zaten er slechts twee mensen in het water. Dat was een meevaller! De kleedruimtes waren prima; het was er koud, maar je kon je in elk geval uit de wind en droog omkleden.
Zodra we uit het hokje stapten, voelde het fris aan, maar we gingen direct door naar het water, en dat was heerlijk warm! Luxe ten top, zeker toen het personeel van het schip al snel met een glas champagne aankwam. Het verzoek was om niet langer dan 20 minuten in het water te blijven, zodat iedereen de kans kreeg, maar er werd niet streng op gelet—en dat was ook niet nodig. Ik denk dat veel gasten het toch niet gingen doen. Wij vonden het echt een unieke ervaring om op zo’n afgelegen plek te badderen. Heel bijzonder! Na het badderen kleedden we ons weer aan, helemaal rozig van het warme water, en misschien ook van de champagne. We hebben nog even over het eiland gelopen, maar er was niet veel te zien, dus het rondje was kort. Daarna terug naar het schip, dat die avond zou vertrekken naar onze laatste bestemming in Groenland.
