Terug aan boord na de middag Corfu was het wederom fijn thuiskomen. Wat een fijn schip. De Vista is modern qua uitstraling, de materialen van de meubels en aankleding stralen luxe uit. Voor Chris alleen wennen dat de plafonds bijna overal laag tot heel laag zijn. Op zich wel gewend op schepen maar dit was wel heel erg laag. Het hoofd stoten moest vroeg of laat dan ook gebeuren.
Na een kort stuk varen kwamen we aan in Volos. Een cruisehaven waar niet veel schepen komen. Deze haven wordt vooral gebruikt voor een bezoek aan Meteora. Dit kenden wij nog van het tv programma “We zijn er bijna” van Omroep MAX. Het zijn kloosters hoog op de rotsen gebouwd. Toen we door hadden dat we hier heen konden direct gezocht wat het makkelijkst en voordeligst zou zijn. Excursies via het schip zijn aan de prijs en al vlot vonden we dat een auto huren ook hier makkelijk kon. Helaas lag het schip ergens anders dan we hadden verwacht maar een 1200 meter is prima te lopen. Onderweg zagen we al andere verhuurders maar niet die van ons. Dubbel check nogmaal het adres op de voucher en nee wij moeten echt verderop zijn. Dus doorlopen. Volos is een leuke stad met veel terrassen en restaurants alleen liggen wij er op een zondag en dan is alles dicht. Jammer voor de mensen die bedacht hadden een dagje stad te doen. Bij het adres aangekomen van het voucher niets te vinden. Na een paar blokjes om gevraagd bij een hotel receptie of iemand het bedrijf kende. Zeker deden ze dat, en we kregen een adres. Vlakbij het cruise schip… We waren er letterlijk langs gelopen, als we even om een hoekje hadden gekeken hadden we het zien zitten. Stomme is: normaal kijken we altijd even op Google Streetview om een idee te krijgen waar we moeten zijn. Nu dus niet en het loopt meteen spaak. De erg vriendelijke medewerker hielp ons rap aan de auto en een uur later dan gepland gingen wij de auto in. Advies was: pak niet de tolweg. Levert weinig tijdswinst op en kost je geld. Wij goed geluisterd en 1,5 uur later kwamen we aan in Meteora.
Wow, dat is het eerste wat je denkt. Wie heeft hier deze kloosters bedacht. Hoog boven je, op smalle rotsen staan er verspreid over het dal diverse kloosters. De hoe/wat/waarom weten we niet. Want, zoals de trouwe lezers weten: voorbereiden doen we niet. Hadden we nu, wederom, beter wel kunnen doen want onze kleding voldeed niet aan de eisen. Het is 34 graden maar korte broek mag toch echt niet voor het bezoeken van de kloosters. We zijn vandaag net Japanners: stoppen voor een foto en door naar het volgende uitzichtpunt. Dan maar in het dorpje aan de voet van de kloosters de eerste gyros van deze trip eten. Ook iets lokaals toch? Terug naar de haven wel de tolweg gepakt. Was echt bizar duur: not. Voor minder dan EUR 3 aan tol bereikten we de haven van Volos weer.
Zelf Volos en Meteora met de auto ontdekken? Check hier de beste deal. Werkte wat ons betreft prima.
We doen deze cruise best veel haven en we missen heel erg de zeedag. Kusadasi zijn we eerder geweest en hadden we weinig zin om iets te ondernemen. We wisten onderwijl dat er twee zakelijk bekenden van Chris tegelijk in Kusadasi waren en een lunchafspraak stond snel gepland. Erg leuk, lekker en gezellig om Miriam en Ilse te spreken. Terwijl we aten kwam er nog een zakelijke relatie van Chris langs. Hoe klein is de wereld. Meer over Kusadasi kunnen we je ook niet zeggen.
Next stop: Thessaloniki. De tweede grootste stad van Griekenland. Deze cruise hebben twee excursies via de rederij geboekt waarvan eentje hier. Een bezoek aan de oude stad Dyon en een dorpje aan de voet van berg Olympus staan op het programma. Middelmatig qua zwaarte en 2,5 uur lopen zat er in. Nou: onze medegasten aan boord zijn zeg maar best oud. Zodra de bus na 1,5 uur aan kwam begon het eerste mopperen want we moesten even staand wachten en is 35 graden is dat best warm. Het gemopper en geklaag werd erger en erger en een aantal mensen werd ook wat opstandig naar de gids en praatte door haar heen en lieten vooral blijken dat ze niet langer konden en dat de paden veel te oneffen waren. Uhhhh wat wil je, je loopt door opgravingen. De gids ging stug door en vertelde heel veel. Ze had echt kennis van zaken. Als je ons vraagt wat heeft ze gezegd: geen idee.
Het dorpje aan de voet van de berg was niet heel erg boeiend. Er was een ok lunch geregeld met eigen tijd. Had niet gehoeven wat ons betreft maar prima, dan moet je niet op zo’n tour mee. Moe zaten we terug in de bus en kwamen we terug op het schip. Snel omkleden, nog wat zwemmen en niets doen en daarna door naar het diner en de volgende haven.
