We zijn al weer een tijdje terug in Nederland en ook die tijd gaat zo snel. Vlak voor kerst kwamen terug en was het erg fijn om iedereen weer te zien. Chris begon per 1 januari bij VCK Cruises, dus we hadden ook maar een paar dagen om heel het land door te gaan en zoveel mogelijk mensen, na de maanden reizen, te zien. Zo tof om alle verhalen en ervaringen te delen en dan realiseer je je ook hoe bijzonder het is wat we hebben gedaan. Soms realiseer je je dat gewoon niet door de waan van de dag waar we in zaten.
Zoals gezegd Chris per 1 januari weer aan de slag en Robbert begint half maart. Dan is het gewone leven echt weer begonnen. Van een jaar reizen weer terug aan het werk. Is dat erg? Nee, we wisten dat en is ook goed. De regelmaat en toch ook het leven hier in Nederland. Wat leven we toch in een mooi, schoon en rijk land. Ook dat realiseer je nu je weer hier bent. Wat kunnen we als Nederlanders mopperen, maar het gras is echt niet groener.
Plannen hebben we ook al gemaakt, natuurlijk willen we bijna zeggen. In juni gaan we voor het eerst met Oceania Cruises op pad. Kwam toevallig op het pad, want we hadden een heel ander plan uitgewerkt maar ja: hagelnieuw schip en route waar we al langer naar keken. Tja dan maar doen toch. Vanuit Triest over de Adriatische Zee naar Athene en dan gaan we nog een stukje Griekenland verkennen per auto. Zin in!
Daarna gaan we ook weer op expeditie en weer met de Silver Endeavour. Het schip is ons zo goed bevallen en een expeditiecruise versus een reguliere cruise ook. Het avontuur. Het kleinschalige. Het gevoel van het einde van de wereld. Werkt verslavend. Dat gaat in september gebeuren.
Daarnaast ook al wat verder naar voren aan het kijken maar daar laat meer over. In huis zijn we ook wat plannen aan het maken. Los van (helaas) noodzakelijk onderhoud aan ons dak ook wat aan het bedenken voor de tuin, woonkamer en van alles en nog wat. Het normale leven zeg maar.