Het is maar een klein stuk varen naar Bay of Islands. Het ligt een 100 kilometer over de weg ten noorden van Auckland. Het weer zit zo mee. Worden wakker in de ochtend en hebben blauwe luchten met wolken en een Teletubbies achtig landschap waar we in liggen. Glooiende groene heuvels, frisse voorjaarslucht en begin 20 graden. Kan niet beter.
Het schip ligt hier niet aan een kade en we gaan met tenders aan land. Je zou zeggen dat mensen het snappen na een aantal havens maar het lerend vermogen van een deel van de passagiers is laag. Heb je een pasje nodig als je van het schip gaat? Oh moet je dan je bril en je pet af zetten. Keer op keer zie je het gebeuren en denk je bij jezelf: kijk je niet voor je en zie je niet hoe anderen dit proces doen?! Sorry, kleine irritatie na twee weken teveel ouderen om ons heen en mensen die blijkbaar niet lezen of kijken.
Gelukkig hebben we nog steeds onze priority inscheping van de tender dus voor ons geen rijen. Heerlijk! De tender bracht ons in een 20 minuten naar Paihia. Een klein plaatsje met paar winkels en restaurants. Voelt echt heel gemoedelijk aan hier. Fijn. Plaatsje zelf heeft weinig te bieden maar met de veerboot ben je met een 30 minuten op Russell Island. Dit voelt weer zo als de oostkust van Canada. Zelfde bouwstijl maar vooral zelfde houding en vriendelijkheid van de mensen. Voordat we lopend het eiland verkenden eerste een koffie met een gebakje gedaan. Klinkt al als een ANWB stel. Alleen de heuptasjes en driekwartbroek met zakken op de zijkant ontbreken nog. Een klein uurtje wandelen verderop ligt Long Beach. Zoals de naam al zegt een lang strand. We hadden een lunch daar in de planning maar helaas: geen strandtenten. Is dat een typisch Europees iets? Buiten Europa is het in de Engelstalige landen toch lastig te vinden. Het strand was echt prachtig. lang, breed en heel rustig. Zo’n moment dat je je weer beseft wat voor een voorrecht het is om hier te mogen en te kunnen zijn. We hebben beiden nog geen seconde spijt van de keuze gehad. Werk en daarmee inkomen komt wel weer. Banen genoeg. We zijn nu gezond en kunnen dit nu meemaken. Wat de toekomst brengt weet je niet dus leef nu. Ok genoeg filosofisch tussendoor 🙂
Na de wandeling terug, teller stond al op ruim 15 kilometer hebben we in Paihia nog een lunch gedaan voordat we terugliepen naar de tender haven. Op naar Australië, maar we komen zeker terug in Nieuw Zeeland!
Benieuwd naar de mening van andere over de Celebrity Solstice? Kijk dan hier.
